1. Inleiding
Bijnamen : The Black Stars
Hoofdcoach : Milovan Rajevac
Kapitein : Stephen Appiah
Meeste interlands : Abédi Pelé (73)
Topschutter : Abédi Pelé  (33)
Stadion : Ohene Djan Sports Stadium
FIFA-ranking : 32 (28 april 2010)
Allereerste interland :
Optredens op een WK : 1 (eerste keer: 2006)
Beste resultaat op een WK : 2e ronde

2. Geschiedenis
Het Ghana Amateur Football Association werd opgericht in 1957, kort nadat het land onafhankelijk werd. 1 jaar later was het een lid van de CAF en FIFA, George Ainsley een Engelsman was de eerste bondscoach.

In 1960 speelden de Black Stars een match tegen Real Madrid, Real was op dat moment Spaans, Europees en Internationaal kampioen. De wedstrijd eindigde op een 3 3 gelijkspel.

1 jaar later werd Charles Kumi Gyamfi bondscoach en Ghana won onder hem de Africa Cup in 1963 en 1965. Tevens won het in die periode met maar liefst 13 0 van Kenya. Dat is tot nu toe nog steeds hun grootste overwinning. In 1968 en 1970 wist het 2 keer de finale te halen van de Afrika cup, maar het verloor tweemaal met 1 0 van respectievelijk Congo en Sudan. Door hun dominantie in de Afrika Cup kregen ze een nieuwe bijnaam "Het Brazilië van Afrika". Voor het Wereldkampioenschap had het team weinig geluk in deze periode en kon zich tot 3 keer toe niet kwalificeren voor de Afrika Cup. Op de Olympische Spelen waren ze wel aanwezig, in 1964 wist men de kwartfinale te bereiken. In 1976 en 1980 moest men zich omwille van politieke redenen tweemaal terugtrekken.

In 1978 en 1982 won Ghana de Afrika Cup opnieuw. De volgende jaren won Ghana de kort bestaande West Afrika Cup tot 5 maal toe (1982,83,84,86 & 87: Het tornooi vond niet plaats in 85). In de contintentale competities wist het in die periode echter weinig te bereiken, tot men in 1991 Burkhard Ziese aanstelde als trainer. Zo verloor het in 1992 de finale van het tornooi op penalty's tegen Ivoorkust. Dit was een opsteker, want de 3 edities voor deze Afrika Cup wist Ghana zich niet te kwalificeren voor het tornooi.

Echter viel door een slechte harmonie in de ploeg, kon het team niet bouwen op de successen van weleer. Het zakte zo naar de 89ste plaats op de FIFA ranking, tot de nieuwe generatie voor de ommekeer zorgde. Die nieuwe generatie wist in 2001 de finale van het Jeugd WK te bereiken. Het merendeel van deze spelers waren daarna ook aanwezig op de Afrika Cup (in 2002) en de Olympische Spelen (in 2004). Het wist in het jaar 2005 zelfs een heel jaar ongeslagen te blijven en kon zich zo kwalificeren voor het WK 2006 in Duitsland. Op dat WK begon het met een 2 0 nederlaag tegen Italie, maar door overwinningen tegen Tsjechie (2-0) en de Verenigde Staten (2-1) wist het alsnog de 2de ronde te bereiken. In die 2de ronde werd men gestopt door de Brazilianen. Het komende Wereldkampioenschap word dus het 2de voor de Ghanezen.

3. De route naar Zuid-Afrika
In de 2de groepsronde haalde Ghana 12 punten in een groep met Gabon, Libie en Lesotho. Het begon met een 3 0 thuisoverwinning tegen Libie en een 3 2 uitoverwinning op Lesotho. Lesotho wist in die match in de laatste minuten echter nog 2 maal te scoren, waardoor er een nerveus slot was. Later bleek echter dat Lesotho het zwakke broertje van de reeks was en het behaalde 0 punten in de groep. De resultaten tegen Gabon en Libie zouden dus beslissend zijn voor de kwalificatie. In die 3de match verloor Ghana met 2 0 bij Gabon en dus werd het zeer spannend in de groep. Even later besloot Ghana Milovan Rajevac aan te stellen als Bondscoach. Hij begon met een 2 0 zege tegen Gabon, maar verloor één match later met 1 0 tegen Libie. Op de laatste speeldag ging alles beslist worden. Libie was groepsleider met 12 punten, maar verloor uiteindelijk van Gabon. Ghana versloeg Lesotho met 3 0 en werd in extremis nog groepswinnaar.

In de 3de groepsronde werd Ghana ondergebracht in een groep met Mali, Benin en Sudan. Enkel de groepswinnaar zou doorgaan en dus moest Ghana er van de eerste moment staan. In die eerste match kwam het na 1 minuut al op voorsprong via Prince Tagoe, het won uiteindelijk met 1 0 van Benin. De match er op won het op een indrukwekkende manier met 2 0 van Mali, ook tegen Sudan won het 2 maal met 2 0 en dus was Ghana zeker van de groepswinst met nog 2 matchen op het programma. Ghana wist zich zo relatief makkelijk te kwalificeren voor het WK in 2010. Uiteindelijk eindigde de Ghanezen met 13 punten in de groep.

4. Sterspeler
Michael Essien (Chelsea)

5. FMBel One To Watch
Prince Tagoe (Hoffenheim)

6. FMBel Prognose
Ghana zit in een groep met Duitsland, Australie en Servie. Duitsland zou normaal gezien groepswinnaar moeten worden en dus moeten Ghana, Servie en Australie het uitvechten voor de 2de plaats. Volgens mij gaat die 2de plaats naar dit Ghana.