1. Inleiding

AA Gent is een Belgische voetbalclub uit Gent. De club is bij de KBVB aangesloten met stamnummer 7 en heeft blauw en wit als kleuren. AA Gent speelt in het Ottenstadion dat een capaciteit van 12.919 zitplaatsen heeft. De bijnaam van het team is de Buffalo's. AA Gent speelt in de Eerste klasse en ze behoren de laatste jaren altijd tot de subtop.


2. Geschiedenis

Reeds in 1864 werd een vereniging opgericht onder de naam Société Gymnastique la Gantoise, een vereniging voor het promoten van gymnastiek. Doorheen de jaren scheurden enkele verenigingen zich af. In 1891 fusioneerde de club met Association Athlétique, die zelf een samensmelting was van jongere clubs zoals Racing Club, Running Club, Red Star, ... De nieuwe fusieclub heette Association Athlétique La Gantoise, en naast enkel turnen werden de activiteiten geleidelijk uitgebreid naar atletiek, boksen, cricket, wielrennen, schermen, hockey, zwemmen, waterpolo en tennis. Uit deze vereniging ontstond tevens de huidige atletiekclub KAA Gent.

In het laatste decennium van de 19de eeuw werd begonnen met georganiseerd voetbal in Gent. Verschillende clubjes zagen het daglicht, enkele zouden samensmelten tot Racing Club Gantois op 1 april 1899, een latere concurrent van AA Gent. Pas in 1900 werd door leerlingen van het College van Melle een voetbalsectie opgericht bij La Gantoise. De eerste voorzitter en tevens kapitein van de ploeg werd dokter Hector Priem. Men speelde zijn wedstrijden op het Carpentierplein, dat lag tussen de Kortrijksesteenweg, de Clementinalaan, de Oostendestraat en de Astridlaan. Men kleedde zich om in café "La Demi-Lune". Aanvankelijk had men zwart-wit gekozen als kleuren, maar eer men op 31 oktober 1900 officieel lid werd van La Gantoise had men dit veranderd naar blauw-wit. Op 15 november 1900 werd dan de eerste wedstrijd gespeeld, tegen Omnium Sporting Club. In januari 1901 speelde men tegen het toen grotere Racing Club Gantois; de wedstrijd werd met 10-0 verloren. Reeds op het eind van de 19de eeuw was de club echter bij de UBSSA aangesloten, en ondanks het feit dat Racing Club Gantois dus een oudere voetbalclub uit de stad was, zou bij de toekenning van de stamnummers enkele jaren later AA Gent met stamnummer 7 een kleiner stamnummer krijgen dan Racing Club dat 11 zou krijgen. Vanaf 1901 speelde AA La Gantoise zijn eerste officiële wedstrijden in de lagere afdelingen.

De club speelde zijn eerste seizoenen hoofdzakelijk in de tweede afdeling, later de eerste afdeling, of tegenwoordig de Tweede Klasse genoemd. In 1904 verhuisde men naar de Mussenstraat. In 1910 moest men plaats maken voor de Wereldtentoonstellingvan 1913 en verhuisde men naar de Albertlaan. Daar werd een terrein, een trainingsveld, tennisvelden, een looppiste, tribunes en andere accommodatie gebouwd. Op 9 december 1915, tijdens de Eerste Wereldoorlog, brandde de tribune echter uit. In 1912/13 werd AA La Gantoise kampioen in de Eerste Afdeling, en steeg zo voor het eerst in zijn geschiedenis naar de Ere Afdeling, de huidige Eerste Klasse. Reeds in 1914 had de club de koninklijke titel gekregen en heette voortaan Association Royale Athlétique La Gantoise, kortweg ARA La Gantoise. Bij de Wereldtentoonstelling mocht de club diverse sportactiviteiten organiseren. Het eerste seizoen, 1913/14, in de hoogste klasse werd echter moeilijk voor de club, en pas na een testmatch tegen Standard Club Liégeois kon men de degradatie afwenden.

In 1920 verhuisde de club opnieuw, ditmaal naar Gentbrugge, waar het Jules Ottenstadion werd gebouwd. Op het eind van de jaren 20 zakte La Gantoise echter terug naar Tweede Klasse. Pas in 1936 kon men daar zijn reeks winnen en terugkeren naar de hoogste afdeling. Halverwege de jaren 50 kende de club een sterke periode. In 1953/54 eindigde men derde, met evenveel punten als KFC Malinois, en slechts op één puntje van kampioen RSC Anderlecht. Het volgende seizoen werd La Gantoise alleen tweede, ditmaal op drie punten. In 1964 pakte de club met de Beker van België zijn eerste grote trofee en werd zo het volgende seizoen de eerste Belgische club die deelnaam aan de jonge Beker voor Bekerwinnaars. La Gantoise werd er in de eerste ronde door West Ham United uitgeschakeld. 1967 werd sportief een slecht jaar voor de club. Na drie decennia zakte La Gantoise opnieuw naar Tweede Klasse. De club kon er het volgend seizoen echter zijn reeks winnen, en kon zo in 1968 zijn plaats in Eerste Klasse opnieuw innemen.

In 1971 werd de naam van de club vervlaamst naar Koninklijke Atletiek Associatie Gent, kortweg KAA Gent. Sportief gezien zou dat seizoen 1971/72 echter het begin betekenen van een slecht decennium. La Gantoise degradeerde na afloop van de competitie immers naar Tweede Klasse, in 1974 volgde zelfs een degradatie naar Derde Klasse. Gent was laatste geëindigd en kon ook in een eindronde het behoud niet afdwingen. Gent kon na een seizoen weliswaar terugkeren in Tweede Klasse, maar pas in 1980 kon de club weer naar de Eerste Klasse opklimmen. De jaren 80 werden opnieuw een mooiere periode voor de club. Er kwamen weer veel supporters naar de ploeg kijken, en er werden sportief mooie resultaten behaald. In 1984 pakte AA Gent opnieuw de Beker van België, en men speelde tijdens die periode vier maal Europees. In 1986/87 raakte men drie ronden ver in de UEFA Cup. In 1988 zakte de club toch nog even terug naar Tweede Klasse, maar dankzij de eindronde kon men na een seizoen terugkeren naar Eerste.

In 1990/91 speelde de ploeg, onder leiding van René Vandereycken en met in zijn rangen onder andere de nieuw aangeworven Frank Dauwen, Eric Viscaal en Erwin Vandenbergh, lange tijd aan kop van de rangschikking mee voor de titel, maar strandde uiteindelijk op een derde plaats. In plaats van de allereerste UEFA Champions League mocht de club toch nog naar de UEFA Cup in 1991. Na het uitschakelen van Lausanne Sports, Eintracht Frankfurt en Dinamo Moskou strandde Gent daar in de kwartfinale tegen AFC Ajax. De volgende jaren zou Gent echter naar de subtop of middenmoot wegzakken. Van 1994 ten met 1997 eindigde men zelfs net boven de degradatiezone onderin de rangschakking. Naar het eind van de jaren 90 verbeterden de resultaten weer, en onder Trond Sollied dwong Gent in 1999/00 opnieuw Europees voetbal af. Gent ging onder leiding van Henk Houwaert in Europa echter volledig onderuit tegen Ajax. Het volgende seizoen dwong met Intertotovoetbal af, waar men tot in de halve finale tegen PSG raakte. Uiteindelijk verliepen de volgende seizoenen wisselvallig en werd regelmatig van trainer gewisseld.

Maar in 2004 streek Georges Leekens neer in Gent. In zijn eerste seizoen behaalde hij de zesde plaats in de competitie. Nadien maakte hij van de Buffalo's opnieuw een vaste waarde in de subtop. Onder hem kon AA Gent opnieuw stunten tegen de toppers, met als hoogtepunt een voor de Gentse supporters nu al legendarische 4-1 overwinning tegen grote rivaal Club Brugge op 1 april 2006. In het seizoen 2006/07 draaiden de Buffalo's opnieuw mee bovenaan in het klassement en eindigden voor het tweede jaar op rij op de vierde plaats. Daarbovenop werd de halve finale van de Beker van België gehaald.

Na een heuse soap trok Georges Leekens na het seizoen 2006/07 naar Sporting Lokeren. Trond Sollied, de Noorse succestrainer van zeven jaar voordien, volgde hem op. Onder hem behaalde AA Gent voor de derde keer in zijn bestaan de bekerfinale, waarin nipt werd verloren tegen RSC Anderlecht. Sollied verlaat Gent na één seizoen. Hij wordt trainer van SC Heerenveen. Gent bevestigde dat het gesprekken voert met meerdere kandidaat-trainers, waaronder Mehmed Baždarević en Michel Preud'homme. Laatstgenoemde tekende samen met assistenten Manu Ferrera en Stan Van Den Buijs een contract van 3 seizoenen.


3. Stadion

Op dit moment speelt AA Gent in het Ottenstadion dat plaatst geeft aan ongeveer 13.000 toeschouwers.

In 2008 begint de bouw van het nieuwe Arteveldestadion. Dit stadion zal plaats bieden aan ruim 20.000 toeschouwers.In 2008 begint de bouw van het nieuwe Arteveldestadion. Dit stadion zal plaats bieden aan ruim 20.000 toeschouwers.

>


4. Prijzen

Belgisch landskampioen
tweede (1): 1954/55
Beker van België
winnaar (2): 1964, 1984
finalist (1): 2008
Belgische Supercup
finalist (1): 1984


5. Financiën

De waarde van AA Gent wordt geschat op 11,5 miljoen €, wat toch al zeer mooi is voor een Belgische club. De balans bedraagt maar 1,68 miljoen€ en daarmee zal je wel merken, dat je transferbudget ook niet hoog zal zijn. Dit bedraagt 450.000 €, je zal er geen grote namen mee kunnen halen maar wel kleinere talentjes.

Met het loon, zit je net onder het budget, dus ga je moeten oppassen wat je met het belangrijke geld doet.

6. Beste Opstelling

DM: Bojan Jorgacevic
VR: Christophe Grondin
VC: Adriano
VC: Dario Smoje
VL: Jonas De Roeck
VM: Bernd Thijs
ML: Brian Ruiz
MR: Milos Maric
AMC: Randall Azofeifa
AC: Adekanmi Olufade
AC: Dominic Foley


7. Grootste talenten
Sébastien Phiri
Dit jeugdtalent is overgenomen van FC Brussels. Hij kan uitgroeien tot een zeer goede Belgische middenvelder, mits de nodige training en speelkansen.

Frederik Buysse
Jonge spits met heel wat potentieel. Wordt het best uitgeleend naar een lagere divisie, waar hij ervaring kan opdoen.

Matthias Goossens
Hou deze doelman in de gaten, want het kan een hele grote worden. Met de nodige begeleiding kan hij nog groeien en wie weet wordt hij ook de nationale doelman.


8. Versterkingen

Gent kan toch wel wat naam naar hun stadion halen maar het enigste probleem is natuurlijk het geld. Gent heeft een grote kern met overal een dubbele of zelfs driedubbele bezetting. Dus je kan eerst zelf zien wie je in de kuip hebt en met wie je graag door wilt. Verkoop een paar van je spelers en je kan versterkingen gaan zoeken. 


9. Conclusie

De prognose van Gent wordt geschat op een 5de plaats. Het bestuur wilt dat je stilletjes aan naar de top groeit en een juiste tactiek en juist veldbezetting kan je met dit team ver komen. Koop spelers aan waar het moet, want je kern is groot. Je zal geen geld moeten verspillen aan onnodige transfers of waardoor huidige spelers ongelukkig gaan worden en dan kan je Gent wel eens naar de titel loodsen.

10. Nuttige links
Officiële Site
AA Gent op Wikipedia