Koninklijke Racing Club Mechelen

Het prille begin:

Het begon allemaal met enkele vrienden/studenten die graag tegen een balletje trapten. Hiervoor konden ze in eerste instantie terecht op één van de militaire oefenvelden aan de noordkant van de stad Mechelen. Meestal werd er gewoon onderling tegen elkaar gespeeld, soms ook tegen een andere vereniging of school. Ondanks dat er puur recreatief gevoetbald werd, dienden onze vrienden toch een aanvraag in bij de bond om erkend te worden. Begin juli 1904 kegen ze het stamnummer 24 toebedeeld en de club werd Racing Club de Malines gedoopt.

Vanaf 1905 kregen de sportievelingen de gelegenheid om één keer per week op een echt voetbalveld te spelen. Maar al gauw zijn  er meer rebellen te vinden op het veld van FC Mechelen dan de spelers van de ploeg zelf en de eerste relletjes zijn al snel een feit.

Op 19 juni wordt Oscar Van Kesbeeck als eerste voorzitter verkozen en dit terwijl de toekomstige selectieheer van de nationale ploeg en bondsvoorzitter amper 18 jaar oud was! Hij weet ook een eigen veld te versieren, gelegen aan de Slachthuisvest, nu het Rode Kruisplein, en op de plek waar later het ondertussen gesloten stedelijk zwembad zou komen. Aangezien onze vrienden goede studenten waren, en dus ook de geneugden van het gerstenat kenden, hoeft het niet te verbazen dat er als kleedkamer de nabijgelegen herberg werd gekozen.

Het eerste bestuur.

1906 wordt een belangrijk jaar voor de club. Eerst werden er nieuwe kleuren gekozen, het oorspronkelijke blauw met wit werd door sommige leden als te liberaal gezien en de kleuren werden diegene die we nu kennen: Groen met wit. Van Groen! of andere gelijkaardige politieke partijen was er toen nog geen sprake. Maar nog belangrijker, er werd ook een aanvraag ingediend bij de KBVB om toe te treden tot de competitie.

De huidige uitrusting

In het seizoen 1906-1907 gaat Racing Mechelen van start in de Eerste Afdeling, de huidige Tweede Klasse aangezien Eerste Klasse in die dage beter bekend stond als de Ere Afdeling. In hun debuutseizoen werden de Racingers zesde. Drie seizoenen later behaalt Racing Mechelen zijn eerste titel en zo mogen de groenwitten aantreden op het hoogste niveau. Hiervoor werd ook uitgeweken naar een nieuwe grasmat, gelegen aan de Oude Liersebaan.

Ondertussen was Racing Mechelen de favoriete ploeg van de arbeidersklasse geworden. Dit had vooral te maken met het feit dat het speelveld Slachthuisvest midden in de industriezone aan het Keerdok aan de Dijle lag. Dit was toen het economische hart van de stad en het was hier dagelijks een komen en gaan van goederen. De nieuwe vorm van ontspanning, bekend onder de mom van voetbal, was tussen het harde werk door een aangename afleiding.

De grote groei van de club had echter ook een keerzijde. De club was niet meer dat vriendengroepje van enkele jaren terug, maar een ploeg die meedeed op het hoogste niveau. Er waren ernstige financiële problemen. Waar er vroeger enkel en alleen plezier mee was gemoeid, wilden de nieuwe spelers meer betaald worden voor hun prestaties. De club werd verdeeld door tweedracht en er werden zelfs verificateurs aangesteld. Om alles uit te klaren werd er op 26 november 1910 een grote algemene vergadering gehouden. De verificateurs lazen er hun verslag voor en het voltallige bestuur nam ontslag. Oude bekende Oscar Van Kesbeeck had de club ondertussen verlaten, maar was de Racing altijd een warm hart blijven toedragen. De aanwezigen in de zaal wezen hem zo goed als allemaal aan als de nieuwe voorzitter. Oscar kreeg alle touwtjes in handen en zorgde ervoor dat de club hun eerste, woelige, seizoen in Ere Afdeling boven de degradatie plaatsen afsloot.

Twee jaar later was het dan toch prijs en Racing Mechelen zakte terug naar de Eerste Afdeling, de Tweede Klasse dus. Daar speelden ze twee seizoenen later weer kampioen, maar ondertussen brak de Eerste Wereldoorlog uit, waardoor de Racingers zich pas weer met de grote jongens kon meten toen de oorlog voorbij was.

Racing in het Interbellum:

Van 1919 tot 1937 speelde Racing Mechelen zo goed als onafgebroken op het hoogste niveau. Enkel het seizoen '24-'25 speelden ze een reeks lager. In 1923 volgde weer een verhuis, de laatste, naar de tereinen aan de Antwerpse Steenweg, waar nu het huidige Oscar Van Kesbeeck stadion staat. In 1929 werd het 25-jarige bestaan van de club uitvoerig gevierd en werd de koninklijke titel toegevoegd aan de clubnaam die vanaf toen voluit Racing Club de Malines Société Royale was. Het jubileumjaar werd gepast gevierd met een derde plaats, het beste resultaat ooit tot dan toe. Ook het jaar daarop, in 1930 zullen de Racingers op de derde plek stranden.

Het Oscar Van Kesbeeck stadion

1937 werd een desastreus seizoen. Racing Mechelen kon op heel het seizoen maar één keer winnen. Samen met vijf draws was dit uiteraard niet genoeg om in de Ere Afdeling te blijven. De naam van de club werd ook vervlaamst en voortaan gingen de groenwitten door het leven als spelers van Racing Club Mechelen Koninklijke Maatschappij. Het zal tot na de Tweede Wereldoorlog duren voor de club terug kan promoveren.

In die Tweede Wereldoorlog werden verschillende leden van de club afgevoerd naar Duitsland om in de fabrieken te gaan werken. Anderen werden gevangen gezet, onder hen Oscar Van Kesbeeck. De selectieheer van de Nationale ploeg en bondsvoorzitter was een patriot die door de Gestapo opgepakt werd en afgevoerd naar het Fort van Breendonk. Van Kesbeeck zal er uit komen als een ziek en gebroken man. De daar opgelopen leverkwaal zou hem eind februari 1943 fataal worden en daarmee verliest Racing Mechelen en het Belgische voetbal één van zijn belangrijkste figuren uit de eerste helft van de 20e eeuw.

Oscar Van Kesbeeck als voetballer in de begindagen van de club

Racing na de Tweede Wereldoorlog:

In het seizoen 1947/48 wisten de Racingers de titel in Tweede Klasse en de daarbij horende promotie op zak te steken. Begin jaren '50 kent de ploeg zijn grootste successen. Racing wordt twee keer op een rij derde in '50 en '51, op twee punten van kampioen Anderlecht. In 1953 doen ze nog beter en worden ze tweede, na RFC Liégeois. Het zal het beste resultaat worden dat de club ooit behaalde. Het jaar hierop speelde Racing Mechelen ook de finale van de beker, maar deze werd verloren van Standard met 3-1.

In 1957 volgt een laatste naamsverandering en wordt de naam Koninklijke Racing Club Mechelen, of kortweg KRC Mechelen, zoals we deze nu kennen. Met de club zelf gaat het wat minder goed en ze zakken in 1958 terug naar Tweede Klasse. Daar breekt ze helemaal geen potten meer en degradeert ze twee seizoenen later zelfs naar Derde Klasse. In de jaren '60 zal de club een liftploeg worden tussen Tweede en Derde.

De clubspreuk in het stadion

Pas in 1975 speelden ze weer kampioen in Tweede en konden ze zich weer opmaken voor voetbal op het hoogste niveau. Maar al snel waren de Racingers weer een illusie armer aangezien ze zo goed als heel het seizoen op een degradatieplek stonden en dus weer een retourtje Tweede Klasse konden boeken. De volgende jaren bracht de club zo goed als probleemloos door in de middenmoot van Tweede Nationale. Pas eind jaren '80 zal de ploeg zich weer opwerken richting promotie plekken, die er uiteindelijk in '88 zal komen wanneer de club nogmaals de titel in Tweede Klasse op zak steekt. In Eerste Klasse blijven ze nu twee seizoenen lang, maar eens de club terug moet naar Tweede loopt het ook daar mis en de ploeg degradeert terug naar Derde Klasse in 1994. Daar zullen ze blijven tot in 2010.

Racing in het nieuwe millenium:

Waar ze in 2000 nog dicht bij promotie zaten (Racing speelde de eindronde), verging het de club het volgende seizoen veel slechter en leverde ze strijd tot op de laatste speeldag om de degradatie uit Derde Nationale te ontlopen. Maar Racing is niet de enige Mechelse ploeg die het moeilijk heeft na 2000. Ook de buren van KV hebben het financiëel niet onder de markt en worden teruggezet naar Derde Klasse. In het seizoen 2003-2004 krijgen de supporters na 13 jaar eindelijk nog eens een Mechelse derby. Op die derby's komt enorm veel volk af en de stadions zitten telkens afgeladen vol, dit in schril contrast met het toeschouwersaantal bij verschillende eerste klassers. Maar zoals het wel meer het geval is bij derby's, gaan ook deze wedstrijden niet voorbij zonder de gebruikelijke rellen.

Het stadion werd na de laatste derby zowat belegerd.

In 2008 wordt Racing Mechelen de bekerverrassing, ze halen de kwartfinales. Ze schakelden onder andere GBA en Zulte Waregem uit. In de heenronde van de kwartfinale werd nog met 1-0 gewonnen van Lierse, maar op het Lisp krijgen de Racingers er drie om de oren en mogen ze hun bekerdromen weer opbergen. Ook in de competitie loopt het sinds lang nog eens beter en speelt Racing nog eens de eindronde.

Doelman Clepkens was tijdens de geslaagde bekercampagne meermaals de held. Momenteel speelt hij bij Beveren-Waasland.

In 2009 wordt er een samenwerking afgesloten met het Mexicaanse Cesifut, maar dit werd geen onverdeeld succes. Coach Regi Vanacker dient zijn ontslag in, nadat de nieuwe Mexicaanse baas zich herhaaldelijk mengt in het sportieve beleid van de club. Het vertrek van Vanacker zorgt voor een grote malaise en Racing zakt weg in het klassement. Assistent Marc Ghys neemt het voorlopig over, maar kan Racing niet redden. De club degradeert naar 4e klasse en bereikt zo haar diepste punt ooit.

Tranen en teleurstelling bij het trainersduo en de spelers na de verloren match tegen Heist met de degradatie tot gevolg.

Racing Mechelen vandaag:

In 4e klasse B staat er geen maat op Racing Mechelen. Waar er in het begin nog mindere resultaten waren, won de ploeg na de trainerswissel zowat elke wedstrijd op hier en daar een gelijkspel en één verlies op Katelijne na. De kans is dus groot dat KRC Mechelen de kelder van het nationale voetbal al na één seizoen terug zal verlaten.

Racing in FM:

Aangezien Racing Mechelen momenteel in 4e klasse verblijft, is de ploeg in het originele spel niet speelbaar. Het zal dus wachten worden op FM2012 om met de Racingers aan de slag te kunnen gaan.