Gabriel Batistuta

Gabriel de Engel, de man en de legende

Volledige naam: Gabriel Omar Batistuta
Bijnaam: Batigol, Il Gordo
Verjaardag: 1 februari 1969
Geboorteplaats: Avellanede (Santa Fe), Argentinië
Lengte: 1m83
Gewicht: 73 kg
Plaats: Aanvaller
Vrouw: Irina Fernandez Batistuta
Kinderen: Thiago, Lucas, Joaquin en Shamel
Ouders: Osmar en Gloria Batistuta
E-mail: Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien.
Officiële site: www.batistuta.com

It gets personal

Batistuta is geboren op 1 februari 1969. Zijn vader Omar Batistuta was een slachter en zijn moeder Gloria Batistuta was een schoolsecretaresse. Hij werd geboren in de gemeente Avellaneda, een provincie van Santa Fe. Toch groeide hij op in de stad Reconquista. Hij was niet enig kind want hij had nog 3 zussen: Elisa, Alejandra en Gabriela genaamd.

Op zijn 16de ontmoette hij Irina Fernandez ( zijn toekomstige vrouw), zij was 15 op dat moment. Ze zei dat hij Gabriel negeerde maar 5 jaar later op 28 december 1990 waren ze getrouwd in de Saint Roque kerk. Het jonge koppel verhuisde naar Florenze ( Italië) in 1991 en een jaar later kregen ze hun 1ste zoon ( Thiago).

Door Gabriels uitstekende prestaties in Italië en met Argentinië kreeg hij naam en faam. Hij mocht acteren in verschillende reclamespotjes en TV-shows maar ondanks dit alles, kreeg Gabriel nooit een dikke nek. Hij bleef altijd nuchter.

In een match tegen Fiorentina en Ac Milan ( 2-1, 1996), vierde hij zijn winninggoal door naar de camera te lopen en te zeggen Te amo, Irina ( Ik hou van je, Irina). Zijn charisma en sex appeal zorgde voor hartkloppingen bij vrouwen over heel de wereld.

In 1997 kreeg Gabriel zijn 2de zoon ( Lucas) en een jaar later zijn 3de zoon (Joaquin).
Hij heeft precies het mannelijke gen want nu heeft hij zijn 4de zoon (Shamel).

In 2000 verhuisde Gabriel met zijn familie naar Rome, waar hij voor AS Roma ging spelen.

2 jaar na de geboorte van Shamel werd hij uitgeleend aan Inter en in 2002 verhuisde ze met zijn allen na Qatar ( na 10 jaar Italië) waar hij natuurlijk voor het geld speelde bij Al-Arabi.
Gabriel eindigde bij deze club zijn carriëre in Maart 2005 wegens een achtereenvolging van kwetsures. Maar kort hierna verhuisde hij naar Perth in Australië. In April 2006 werd Perth Glory te koop gezet en Batigol was 1 van de bieders. Maar dit feestje ging niet door omdat hij geen potentieel zag in de club.

Dit was een korte beschrijving van Batistuta zijn privé-leven.

Gabriel als speler

Het prille begin
Als een kind verkoos Gabriel andere sporten dan voetbal. Mede dankzij zijn grote lengte speelde hij basketbal. Gelukkig voor heel de wereld kwam hij tot een bekering toen Argentinië de wereldbeker won in 1978. Hij was onder de indruk van het voetbal maar ook van Mario Kempes. Hij ging voetbal spelen met zijn vrienden in de straten en in een klein clubje genaamd: Grupa Alegria. Hij voegde zich toe aan het lokale junior team van Platense. Hij won met Platense het Provinciaal kampioenschap tegen de Newell's Old Boys. Met zijn 2 goals trok hij de aandacht van deze club en hij tekende in '88 voor de Newell's Old Boys.

Professioneel
Batistuta had getekend voor een club met professionele waarden. Marcelo Bielsa leidde het team. Deze coach werd later de bondscoach van hun land. Toch liep niet alles van een leien dakje bij zijn club. Hij miste zijn thuis, zijn familie, zijn vriendin. Hij slaapte zelfs in een kamer van het stadion. En dat was niet alles, hij had een gewichtprobleem dat alles nog eens vertraagde. Op het einde van dat jaar werd hij uitgeleend aan Deportivo Italiano ( Buenos Aires), hij nam deel aan de Carnevalebeker in Italië en werd topschutter met 3 doelpunten.

In het midden van het jaar '89 stapte hij over naar een van de grootste club uit Zuid-Amerika: River Plate waar hij toch 17 goals scoorde. Maar hier liep ook niet alles vlotjes!
Hij kwam meermaals in aanvaring met coach Daniel Passarella ( waar hij later nog problemen mee zou krijgen bij Argentinië). Dus in het midden het seizoen werd hij uit het team gelaten.

In 1990 tekende hij voor River's aartsrivalen namelijk Boca Juniors. Maar hij had al zolang nietmeer gespeeld dat het hard zoeken was naar zijn beste vorm. Gelukkig was er in het begin van de jaren '91 de trainer Oscar Tabarez. Hij gaf Batistuta vertrouwen en steun en in dat seizoen werd Gabriel topscoorder en Boca won het kampioenschap.

De grote overstap!

mitraillette

Na dit successeizoen waren er tal van Europese club geïnteresseerd. Niet alleen Nationaal maar ook Internationaal ( topschutter en winnaar van de Copa America) zorgden hiervoor. Zijn liefde ging uit naar Fiorentina. Bij deze warme club wou hij prijzen winnen. Toch verliep het weer stroef want in het jaar 92-93 zakte de club naar de Serie B, ondanks de 13 doelpunten van onze Gabriel! Batigol bleef trouw aan de club en 1 jaar later promoveerde de club terug naar de Serie A en Batigol maakte 16 goals.
In het jaar 94-95 vond Batigol zijn beste vorm. Hij werd topschutter met 26 goals en daarmee brak hij het record van Ezio Pascutti, dat al 30 jaar stand hield ( het was het record van : in de 1ste 10 matchen scoren, Gabriel scoorde in de 11 , 1ste matchen) In het seizoen 95-96 pakte hij de Italiaanse beker en de Supercup met Fiorentina!

Gabriel beleefde ondanks dit alles toch fantastische tijden bij deze club. Hij verbleef er maar liefst 9 jaren!
In elk seizoen scoorde hij altijd meer als 10 competitiedoelpunten en zelfs tegen de 20 of meer aan. Hij is een echte goaltjesdief.
Gabriel werd geëerd door de supporters. Hij kreeg zelfs een standbeeld in Florenze!! Dat getuigd van respect voor hem in deze stad.
Mooie liedjes duren nooit lang en na 9 jaren prachtig presteren in Italië zou je toch wel de Scudetto op je erelijst willen hebben.


Als kapitein bij ZIJN club

Dim lights
Schitterende omhaal

Dus besloot hij om naar As Roma te vertrekken om daar de titel in de wacht te slapen. As Roma betaalde een 'slordig'' bedrag van 35 miljoen dollar aan Fiorentina. Maar door een knieblessure slinkten zijn wedstrijden. Toch scoorde hij 20 goals voor Roma in zijn 1ste seizoen.
En eindelijk realiseerde hij zijn droom door de Scudetto te winnen ( voor het eerst sinds 1983). Het volgende seizoen veranderde hij zijn rugnummer van 18 naar 20. Dit refererend naar zijn goals van vorig seizoen ( het kampioenenjaar). Hij droeg ook het rugnummer 33 in Roma ( 2002), dit was zijn leeftijd toen.

Bij A.S. Roma maakte hij een droom waar, de Scudetto

Dim lights
Goal van Gabriel tegen zijn geliefde Fiorentina

Na het WK van 2002 vond Gabriel zijn vorm niet meer in Rome en dus werd hij uitgeleend aan Inter. Hij kon niet overtuigen bij Inter. Hij scoorde maar 2 keer in 12 wedstrijden.

Niet de uitleenbeurt waar hij op gehoopt had

Hij is een man met eer en hij en wou nog een laatste keer schitteren in Qatar voor Al-Arabi. In Qatar breekte hij het record van topschutter in 1 seizoen. Namelijk dat van Mansour Mouftah met 24 goals. Hij kreeg een prijs voor de topschutter in alle Arabische competities.

In Qatar was scoren helemaal geen probleem

Dim lights
Zijn laatste goal

Gabriel stopte ermee in 2005 en hij leeft nu in Perth, Australië. Ondanks dat hij zijn badges heeft voor te coachen in Argentinië, heeft hij op dit moment geen contact met voetbal. Hij prefereert op dit moment golf.... Hij heeft wel duidelijk gemaakt dat hij graag de bondscoach zou worden van Australië en hij werd al meermaals gelinkt met het Argentijns elftal samen met Maradona. Dit is tot op het heden nog altijd maar voor 1 man weggelegd en dat was voor Maradona zelf.

Topschutter allertijden bij Argentinië
In 1991 werd hij voor de 1ste keer opgeroepen voor zijn geboorteland. Dit was voor de Copa America. Hij werd topschutter met 6 goals en ze wonnen het toernooi. Deze prestatie leverde hem een transfer op naar Fiorentina.

In 1993 speelde hij zijn 2de Copa America, Argentinië won weer!

Het WK '94 werd echter een ramp. Ze speelden goed maar het moraal ging serieus naar beneden na Maradona's dopingaffaire en schorsing. Batigol poeierde er toch maar 4 binnen. Hij scoorde zelfs een hattrick tegen Griekenland. De match tegen Roemenië werd echter de exit voor Argentinië.


Glorieus

Tijdens de kwalificatiematchten voor het WK in 1998 werd hij uit de selectie gehouden bij de belangrijke matchen door zijn Coach van bij River , die toen bondscoach was namelijk Passarella. Ondanks dit alles scoorde hij toch 5 doelpunten op het grote toernooi en verloren ze van Nederland in de kwartfinales. In de match tegen Jamaica scoorde hij zijn 2de hattrick op een WK en zo werd hij de 4de speler die dit deed. ( Sandor Kocsis, Just Fontaine en Gerd Muller deden het hem voor)

Na goede prestaties in de kwalificatiematchen voor het WK 2002 , werden ze afgestempeld als de grote favoriet. De hoop lag hoog in Zuid-Amerika en Batigol had al aangekondigd dat dit zijn laatste matchen gingen zijn voor Argentinië. Maar ze kwamen in de groeps des doods terecht, met Nigeria, Engeland en Zweden en het land werd uitgeschakeld in de groepsfase, voor het 1ste sinds 1962. Ik herinner me die beelden nog goed. Tranen vloeiden bij deze man, het mocht niet zijn...


Tranen in overvloed! Uitschakeling van topfavoriet Argentinië op het laatste WK van Batigol ( ''02)


Batigol's afscheid
Zijn statement: Ik stop als professioneel voetballer. Ik dank jullie allemaal voor de affectie dat jullie me gaven. Alles heeft een einde, training betekende niet zo veel meer voor mij, mijn enthousiasme was niet maximaal en dat was een teken. Dit is dus de tijd en het moment om afscheid te nemen. Ik ben klaar voor andere uitdagingen. Mijn afscheid is definitief maar ik zal nog actief blijven in het spelletje. Ik zal een andere rol spelen en ik zal mijn studies voor het coachen afmaken en behalen.

Schieten en scoren zal hij niet meer zoals hierboven maar dit was zijn move!

Zijn loopbaan nog eens in schema
88-89: Newell's Old Boys
89-90: River Plate
90-91: Boca Juniors
91-00: Fiorentina
00-02: As Roma
02-03: Inter
03-04: Al-Arabi

Statistieken
Eerste professionele match: 25 september 1988 : San Martin 1 - Newell's Old Boys 0
Eerste professionele goal: 16 mei 1989: Newell's Old Boys 3 - Platense 0
Eerste nationale match: 27 juni 1991: Brazilië 1 - Argentinië 1
Eerste nationale goal: 8 juli 1991: Argentinië 3 - Venezuela 0
Laatste match als int.: 12 juni 2002: Argentinië 1 - Zweden 1
Laatste goal als int.: 2 juni 2002: Argentinië 1 - Nigeria 0

Erelijst
Argentijns kampioenschap: 1990
Titelwinnaar Serie A met AS Roma: 00-01
Italiaanse supercup met Fiorentina 1996 en met AS Roma in 2001
Argentijns voetballer van het jaar volgens de journalisten: 1998
Italiaanse beker met Fiorentina: 1995-1996
Topschutter in de Serie B met Fiorentina
Topschutter in de Serie A met Fiorentina ( 26 goals)
Copa America : 1991 en 1993
Topschutter Copa America: 6 goals in 1991
Topschutter in de Qatarcompetitie met een record van 24 goals
Topschutter in alle Arabische competities --> gouden schoen
Record voor 11 achtereenvolgende doelpunten in de Serie A
Recordhouder met Argintinië : 78 matchen / 56 goals
3 deelnames aan de FIFA Wereldbeker
In 2004 stond hij in de FIFA TOP 100 van de grootste levende voetballers

Wat kan ik zeggen over hem?
Hij had een schitterend schot met beide voeten en hij was een perfectionist in de lucht. Hij had een 6de zintuig voor openingen naar de goal en hij had enorme anticipatie. Hij was nooit te min om mee te verdedigen als het nodig was en naar de bal te zoeken. Hij was werkelijk een voorbeeld en zag hem graag spelen!


The Legend lives on!!

Dim lights
100 goals (voor wie tijd heeft)

Dim lights
Schitterende streep tegen Arsenal

Dim lights
Top 20 goals