Mijn WK-geschiedenis

Intro
Alle echte jongens dromen om een profvoetballer te worden. Alle echte jongens liggen te dagdromen van een WK-finale.
Alle echte jongens hopen dat zij ooit de winninggoal mogen maken in de finale van een wereldbeker. Alle echte jongens speelden vroeger voetbal waarbij zij hun favoriete speler waren.
Ook ik, was een echte jongen en deed vroeger al deze dingen.
Voetbal op school, voetbal op tv, voetbal op de spelconsole, voetbal op de computer, voetbal in mijn dromen.
Voetballen in de straat, voetballen op het strand, voetballen op het plein, voetballen op mijn kamer, voetballen op het gras.
Voetbal kan door iedereen en overal gespeeld worden. Klein, dik, groot, klein, mooi of lelijk… zolang je iets hebt wat niet breekt, niet te zwaar is en je er tegen kan trappen, kan je voetballen!

Mijn 1ste stapjes richting WK
Geboren in 1985 was ik al als kleine jongen verzot op de bal.
Voor mij kwam als 1-jarige het memorabele WK ’86 te vroeg en heb ik zelf bewust de Belgen nooit in de halve finale zien spelen. Nooit voor een 3de plaats…
Waarom ben ik niet vroeger geboren om eindelijk eens de Belgen zo ver te zien komen?
Waarom heb ik nooit die linker van Gerets of Vercauteren mogen aanschouwen, de stier van een Ceulemans en de reflexen van een Pfaff,….?
Geen ‘Dag Moeder Dag Moeder’ voor deze zuigeling.

Ook het WK’90 in Italië kwam te vroeg. 5 jaar… wist ik waarschijnlijk wel wat een TV was? Als je nu kijkt naar een 5-jarige dan kennen ze al de hele anatomie van de mens vanbuiten bij wijze van spreken. Misschien kan ik mezelf gelukkig prijzen dat ik dit WK nooit echt gezien heb. Ik had wel mijn kas kunnen opfretten als ik die goal van Platt had zien binnengaan!

My time to shine
Maar nu, het WK ’94 in U.S.A. , daar is het allemaal begonnen voor mij. MIJN 1STE WK dat ik bewust en nog veel van weet.
Ik zat als 9-jarige aan zee, in de caravan van mijn grootouders. Nu is het 15 jaar geleden en er zitten nog altijd bepaalde spelmomenten fris in mijn hoofd.
De TV was niet groter dan 30 CM, moest je dat nu vertellen aan een 9-jarige, die zou denken dat ik 70 jaar ben. Vol spanning en vooral ’s avonds laat zaten we voor de buis naar het WK te kijken.
Het was warm in Amerika, 30° - 40° … drinken, drinken en nog eens drinken!
De 1ste match was tegen Marokko, een goede match met als enige goal een doelpunt van Degryse. Die als kleine dwerg nog nipt boven een uitkomende keeper de bal kon binnenkopen. De Marokkanen kregen ook hun kansen maar de paal en onzen Preud’homme hielden ons recht.

Dim lights

Nog niks aan de hand maar toen, TOEN begon het pas: België – Nederland, DE klassieker der lage landen.
Nederland, zoals gewoonlijk zeer vol van hun eigen en vol vertrouwen dat ze onze Duivels gingen platwalsen, kregen op hun bakkes door 1 man of laten we zeggen zoals de Saedeleer, we waren die dag met 12 aan het spelen en later zelfs met 4 Goden meer waar Preud’homme de Oppergod was, want Preud’homme speelde voor 3. Later zou Preud’homme uitgeroepen worden tot keeper van het tornooi en zelfs beste keeper ter wereld.
Na het WK verdiende hij dan ook zijn transfer naar Benfica.
Soit, die goal van Albert. Ik kan het me zo terughalen. Een corner, de afvallende bal kwam voor El Moustachio Albert , die controleert en schiet…. Mijn adem, heel België hield zijn adem in , alleen de ruis van Rik hoorde je nog… de bal ging langs de paal binnen en een Hollander schoot een gat in de lucht. De Belgen op voorsprong!!! Daarna was er een schitterend extase van vreugde en begon het spel pas echt.
We kregen nog kansen genoeg maar we wrongen als onze kansen de nek om… de Nederlanders daarentegen maakten hun kansen subliem af maar Chelleke was nog beter als subliem, hij was ongenaakbaar die dag! Wat ne keiper, wat ne keiper zou Goethals zeggen. We hadden nu 6/6 en dit WK kon niet beter beginnen als dit.

Dim lights

België was schitterend gestart en ze moesten Saudie-Arabië opzij zetten om als groepsleider te eindigen en zo kleppers als Duitsland en toen nog Zweden te ontlopen.
Spijtig genoeg was 1 knappe goal van de Arabieren genoeg om België op een 3de plaats te zetten.
Toen mochten de 4 beste 3de gelukkig nog een ronde verder voetballen en zo was België toch geplaatst voor de wedstrijd tegen onze Oosterburen Duitsland…

Dim lights

Duitsland, met hun koningskoppel ‘Völler – Klinsmann’. Je kon gewoon geen betere aanvallers wensen in die tijd.
Maar we wisten, we konden ze pakken! Duitsland is te pakken met onze kern en wilskracht breken we ze!
Maar het koningskoppel toonde hun klasse en voor de rust stond het al op het bord: Duitsland – België: 3-1 via 2 goals van Völler en 1 van Klinsmann. Grün kon gelukkig nog tegenscoren.
Toch gaven onze Belgen het niet op en ze trokken naar voor en het kantelmoment gebeurde in de 2de helft.
Weber werd de diepte ingestuurd, liep alleen op goal af, kwam het penalty gebied in en werd dan duidelijk foutief afgestopt.
Een normale mens zou denken: Penalty en rood maar de fijne Zwitserse scheidsrechter moest er niets van weten! Geen penalty en geen rood !!!!
Ooooh wat was ik kwaad op al die rotte Duitsers, oooh ik kon zo een WO III gaan heroprichten op dat moment!
Joske ging toch alleen door en zijn been werd weggeschopt… ongebrijpelijk gewoon.
Albert kon nog tegenscoren op het einde maar dat kon niet meer baten. België verloor met 3-2 en nu nog steeds denk ik ‘Wat als…’

Dim lights

Dieptepunt
Er was echter ook een ander dieptepunt op dit WK. Escobar, een speler van Columbia werd doodgeschoten.
Door een ongelukkige owngoal tegen de V.S. verloor Columbia de wedstrijd en Columbia mocht naar huis.
Verder verhaal kan je hier lezen: https://en.wikipedia.org/wiki/Andr%C3%A9s_Escobar

De finale WK ‘94
De finale tussen 2 grootheden: Brazilië vs. Italië.
Een Ronaldo die pas kwam piepen, een Romario , een Dunga, een Bebeto vs Donadoni, Maldini, Roberto Baggio, Baresi
Wat was dit een leuke opstelling zeg.
Het werd een spannende match waarbij penalty’s de redding moesten brengen. Aan mijn tv gekluisterd, supporterend voor Italië durfde ik bijna niet te kijken bij elke strafschop die genomen werd.
Toen kwam Mr. Baggio aangelopen, het stond inmiddels 3-2 in het voordeel van Brazilië en Baggio, de grote ster moest hem erin schieten om Italië nog in de race te houden…. Baggio oogde vermoeit maar wat wil je in dat warme weer en zo’n match.

Baggio liep aan en schoot hem over. Brazilië weeral wereldkampioen en Baggio moet zich de slechtste mens ter wereld hebben gevoelt om die bal te zien overvliegen.

Dim lights

WK ‘98
De liefde voor het voetbal bleef groeien en groeien en het WK ’98 kwam eraan. België had zich weer kunnen plaatsen in barragematchen tegen Ierland waar Nilis een belangrijke goal had gemaakt. Hij maakte er niet veel voor ons maar zo eentje kon toch altijd tellen.
In ’98 zat ik intussen al in het middelbaar en de 1ste wedstrijd Brazilië – Schotland volgde ik thuis. Het weer in België was slecht. Het onweerde en regende hard maar in Frankrijk liep alles weer zonnig en mooi.
België werd weeral opgedeeld met Nederland en dit samen met Zuid-Korea en Mexico.
Wat was dit een bedroevend WK voor België. Het moest een tijdperk worden van de grote talenten Mpenza’s maar die braken jammer genoeg nooit echt door.
De 1ste wedstrijd tegen Nederland eindigde op een 0-0 maar het kon evengoed 4-0 geweest zijn. We werden gewoon overklast. Het enige puntje was de rode kaart van Kluivert, die de Lorre een elleboog had gegeven. De Lorre greep naar zijn gezicht ipv naar zijn arm en het was bye bye Kluivert.
Tegen Zuid-Korea en tegen Mexico kwamen we ook niet verder van 1-1 en 2-2 en het was al vroeg Adios voor Belgica.
Tegen Mexico scoorde een Wilmots nog 2x en tegen Zuid-Korea werd een doelpunt van Nilis uitgewist 20min voor tijd.

Dim lights

De finale ‘98
Brazilië weer in de finale tegen het prachtige Frankrijk met als mijn held Zizou!
De kus van Blanc op het hoofd van Barthez werd nog gegeven maar spijtig genoeg was Blanc rood geschorst door de wedstrijd tegen Kroatië. Thuram had trouwens 2 goals gemaakt in de wedstrijd tegen Kroatië, hij had Frankrijk naar de finale gestampt! Een speler die normaal zelfs nog niet eens in de baklijn geraakte van de tegenstander, scoorde nu tot 2x toe!
Ronaldo raakte maar tijdig fit voor de finale maar het mocht allemaal niet baten. Je zag dat hij niet in superdoen was, eigenlijk heel het WK niet. Hij kwam dan ook nog eens in botsing met doelman Barthez en Ronaldo raakte nooit in zijn beste vorm.
Die finale heb ik volgens mij zelfs nog op videocassette liggen en heb ik vroeger nog vele malen bekeken.
Zizou was de held van de avond met 2 goals en Petit kon via de counter er nog 3-0 van maken en zo kon Deschamps de trofee omhoog heffen in eigen land! Desailly moest echter nog het veld verlaten na zijn 2de geel van de avond.

Dim lights

WK 2002
Na ons EK in eigen land hoopte ik dat België er weer eens iets van kon bakken op een WK.
Wat ik voorhand niet zou weten, is dat die het laatste WK zou zijn waar België aan zou deelnemen.
België maakte een lange trip naar de Aziatische landen Zuid-Korea en Japan.
Marco Wilmots ‘Das Kampfschwein’ moest ons kracht en ervaring bijbrengen.
België zat in een perfecte groep met Japan, Rusland en Tunesië en was dus een haalbare kaart voor zich te plaatsen.
Waar zat ik? Op school natuurlijk, door het tijdsverschil kwam het op eenstomste uur op tv en zo geniepig als we waren, hadden we een tv geplaatst (thank god that VRT Works on cable) in de kast van ons klaslokaal.
Alles liep perfect tot de leerkracht zei: Wat is dat zoemend geluid in de klas?
De Tv werd ontdekt en geen voetbal voor ons.
De groepsronde was saai en een slecht België stond weer maar eens op de rand van uitschakeling.
Tegen gastland Japan werd het nipt 2-2 en tegen het mindere Tunesië geraakten we niet verder dan 1-1.
Winnen tegen Rusland was het enige doel en gelukkig mochten we van onze school, toch naar het voetbal kijken.
Er werd een TV opgesteld in een klaslokaal en daar kon, wie wou de match toch volgen.
De vrije trap van Sonck herinner ik me nog. De rest is wat vager…
België won toch met 3-2 en mocht zo toch een ronde verder samen met Japan.

De tegenstander…later wereldkampioen Brazilië.
Ik volgde de match in het jeugdhuis van Lummen. Er was een kleine podiumeke opgezet waar je de match kon volgen.
Er was bier en er was sfeer! We geloofden erin! Het was echter ook warm, te warm misschien want het was zweten voor ons. Solidair zijn is een groot woord want we konden niet anders.
En ook de Rode Duivels zelf stapten met goede moed naar voren en Mpenza zorgde er met een ver schot al direct voor gevaar! Marcos moest nog nipt redding brengen.
Ooh oh oh wat een start voor de Belgen, het vertrouwen begon te groeien.
Maar toen, het moment dat er geen enkele Jamaicaan ooit meer veilig gaat zijn in België..
Het moment dat heel België weer het WK ’94 herbeleeft… we werden bestolen!
Een perfecte voorzet die foutloos door Wilmots wordt binnengeknikt wordt afgekeurd door Prendergast (als je wilt kan je daar zelfs lid van worden op facebook). Ongelooflijk dat die man zo’n goal afkeurd.
Bier vloog al in het rond, knuffels werden gegeven en dan fluit er zo ne belachelijke de goal af...
Maar we bleven sterk spelen en we kregen onze kansen maar spijtig genoeg hadden we niet de klasse die Brazilië had. Goor kreeg kansen, Wilmots kreeg kansen… we hadden ze kunnen pakken. Maar de klasse van Rivaldo & Co. kwam naar boven en een PRACHTIGE goal van Rivaldo deed alles breken. Hij nam de bal aan met de rug naar het doel, draaide rond zijn as door de bal mee te nemen en schoot heerlijk binnen.
België probeerde nog maar Ronaldo scoorde toch nog tegen en zo kunnen we met opgeheven hoofd het toneel verlaten.
Ook hier spookt het weer door mijn hoofd: ‘Wat als…’

Dim lights

Top 10 skills van het WK 2002

Dim lights

De finale

Dim lights

Verder blijft dit WK mij altijd bij als het laatste WK van my all time hero Batigol!
Als ik 1 iemand de beker gun, dan is het wel voor Batistuta. Maar ze werden al in de 1ste rond eruit gegooit door Engeland en Zweden.

Het WK zonder de Belgen
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik dit WK niet echt met argusogen heb gevolgd. Ik was op vakantie in Ierland en heb daar wat rondgetrokken.
Wat ik mij vooral nog voor de geest kan halen is de verpulvering van Argentinië tegen Servië met 6-0 en waarin Servië werkelijk geen bal raakte!
De finale heb ik half half gezien in een hotel in Ierland.
Iedereen kan zich de kopstoop van Zidane wel voor de geest halen.
Soit,  het was eigenlijk de bedoeling om meer het verleden naar boven te halen ipv de nieuwere WK's. Daar ben ik dan ook meer voor uitgeweken.
De toekomst voor België ziet er rooskleurig uit. Er loopt veel talent op onze velden maar het kneden van een groep, vooral een jonge groep is niet voor iedereen weggelegd.
Het EK zal volgens mij te vroeg komen maar als  de plaatsing voor het WK in Brazilië niet lukt, dan zijn we ver... ver weg....
Zelf hoop ik ook natuurlijk dat het WK naar hier komt in 2018 want zo'n WK sfeer is altijd anders. En liefst wil ik die finale meemaken :)

Bedankt!
Als iemand anders nog momenten heeft, deel ze gerust :)